پیستی با 5 مسیر اسکی به طول 400 متر که نقطه شروع و پایانش به اندازه یک ساختمان 20 طبقه ارتفاع دارد. 6000 تن برف سفید خالص و تمیز در این پیست وجود دارد. اینجا بزرگترین یخچال دنیاست. در کشوری که میانگین سالانه بارش برف صفر است برای اسکی کردن نمی توان به امید زمستان و بارش برف نشست.
برای سرد نگه داشتن این پیست در دل گرما از یکی از پیشرفته ترین سیستم های خنک کننده دنیا استفاده می شود.
در اینجا هر شب با استفاده از تکنیک های شگفت انگیز مهندسی و یک ترکیب شیمیایی هوشمندانه برف تولید می شود. برف پاش هایی که روی سقف پیست نصب شده اند همه کاره هستند. 27 آب پاش مهمی تشکیل شده از قطرات ریز آب را به هوا می پاشند و سپس ذرات ریز یخ را بیرون می ریزند ذراتی آنقدر ریز که با چشم غیر مسلح دیده نمی شوند.
ذرات یخ برای قطرات ریز آب حکم آهن ربا را دارند قطرات آب به همدیگر می چسبند و بلورهای برف تشکیل می دهند.
مدیر عملیات این پیست لوکاس مارشال اخیرا از کوههای آلپ فرانسه به دبی آمده اما معتقد است که برف های اینجا از برف های کوه آلپ ههم بهتر است. این سیستم مبتکرانه می تواند هر شب تا 30 تن برف تولید کند.
در یک پیست اسکی سرباز باد و جاذبه زمین باعث می شود برف به شکلی یکنواخت بر روی سطح کوه پخش شود اما در پیست سربسته باید از بیرون به طبیعت کمک کرد.
هرروز صبح یک برف روب برفها را صاف می کند تا سطحی یکنواخت برای اسکی بوجود آورد. سپس درهای پیست باز می شود و با آغاز روز اسکی بازها وارد پیست می شوند.
تلاش و حضور صدها نفر گرمای قابل توجهی تولید می کند اگر کل محوطه سرد نشود برف خیلی زود به برفاب تبدیل می شود. این پیست دقیقا به همان روشی سرد می شود که یخچال های داخل خانه ها سرد می شوند. این روند ظریف و هوشمندانه از زیر زمین مجموعه سرچشمه می گیرد. لوله های تودرتو و گسترده ای که فولادی هستند خوراک سیستم خنک کننده صد کیلومتری را تعقیب می کند که در زیر برف پنهان شده است.
ماده داخل لوله ها محصول بسیار هوشمندانه یک فرایند مهندسی شیمی است. گاز به شدت سمی آمونیاک را تا منفی 34 درجه سانتیگراد خنک می کند دمایی که در ان آمونیاک مایع می شود.آمونیاک مایع به یک مبدل حرارتی پمپ می شود و دمای محلول اتیلن گلیکول با حدود 20منفی درجه کاهش پیدا می کند سپس گلیکول به لوله هایی پمپ می شود که در زمان ساخت این بنا زیر سطح پیست کار گذاشته شده اند با سرد شدن برف گلیکول گرم می شود و دمای آن به حدود منفی 16 درجه سانتیگراد می رسد سپس گلیکول به سقف پمپ می شود و هوای مکیده شده توسط کولرهای خیلی بزرگی خنک می شود که دمایشان به منفی هشت درجه سانتیگراد می رسد.
گلیکول در نهایت آب موجود در ماشین های برف ساز را سرد می کند. اما این فرایند خنک کننده هوشمندانه تنها بخشی از این پیست پر هیاهوست.
این پیست در صحرای عربستان واقع شده و بزرگترین چالش ورود هوای سوزان بیرون به داخل پیست است. در این پیست و برای مقابله با هوای داغ سقف نخستین نقطه دفاعی می باشد.
ورقه آلومینیومی به مساحت بیش از 20 هزار متر مربع که گرما را منعکس می کند این مشکل را حل کرده است.در زیر ورقه فلزی لایه ای از جنس اسفنج لاستیکی به ضخامت 15 سانتیمتر سقف را عایق می کند و در زیر این عایق مانعی به ضخامت 5 متر قرار دارد که از موثرترین عایق شناخته شده برای بشر استفاده می کند. همین عایق هواست که از تبدیل شدن پیست اسکی دبی به استخر شنا جلوگیری می کند. این عایق بندی آنقدر موثر است که حتی اگر سیستم خنک کننده از کار بیافتد 3 روز طول می کشد تا هوای پیست شروع به آب شدن کند.